Tijdens het feestjaar 2023 waarin Pizzicanto 30 jaar bestaat, geven we jullie een blik achter de schermen van Pizzicanto. Wat maakt het koor tot wat het is? In deze eerste aflevering lees je meer over het ontstaan van het kamerkoor Pizzicanto.
Pizzicanto: waar het allemaal begon
30 jaar geleden waren de zoetgevooisde stemmen van Pizzicanto wel heel letterlijk te nemen: de eerste foto van het kamerkoor was er eentje van een marsepeinen koor & dirigent.
Maar eigenlijk werd de kiem voor Pizzicanto veel vroeger gezaaid, dirigente Chris Duyck werd grootgebracht in een huis dat koor en muziek in- en uitademde. In het najaar van 1988 kwam Chris terug uit Denemarken met een nieuwe liefde die ze vond in haar opleiding aan het Muziekinstituut van de universiteit van Århus: de Scandinavische muziek. Met 4 mensen – 1 kop per stem – begonnen ze eraan en “‘t Koreke” was geboren. Chris startte daarnaast een opleiding koordirectie aan het
Conservatorium van Brussel.
Voor haar eindproef in 1991 kon ze in eerste instantie rekenen op het koor van het conservatorium, maar dat viel last minute weg toen de directeur besloot dat deze koorleden zich op hun examen moesten concentreren. Het kleine ensemble van Chris werd aangevuld met vrienden en kennissen. Er werd hard gerepeteerd en de eindproef was een succes.
De koorleden (en de dirigent uiteraard) hadden de smaak te pakken en vanaf 1993 was een jaarlijks concert een feit (we laten de coronajaren even buiten beschouwing). Vandaar dat we 1993 zien als hét startjaar van Pizzicanto.
Het koor groeide uit tot een volwaardig kamerkoor van ongeveer 30 leden en zal bewust rond dat aantal blijven hangen. Toen er nagedacht werd over een naam, wou Chris heel graag dat het een speelse woordspeling was. Het wel-klinkende Pizzicanto zou zomaar een muziekterm op zichzelf kunnen zijn, maar het is eigenlijk de samentrekking van “pizzicato” en “cantare”. Pizzicato (letterlijk:
geprikt of gestoken) is een muziekterm en staat voor het tokkelen met de vingers op snaarinstrumenten ipv het strijken. Cantare is het Italiaans voor “zingen”. Dus… de 30 leden van Pizzicanto hopen het publiek te prikkelen door te zingen!
De beheersing van de Deense taal is een sterkte die Chris graag aanwendt om andere koormuziek te brengen voor het publiek, maar ze heeft meer dan 1 passie. Ook haar affectie, kennis en ervaring met Vocal Pop & Jazz laat ze tot uiting komen. In 2007 was er zelfs een volledig programma lichte koormuziek. Sindsdien serveert het koor beide smaken op het menu, gekruid met een reeks uitdagende en/of gewoon prachtige koorwerken van diverse genres en tijden. Dankzij dit unieke repertoire kan men anno 2023 Pizzicanto, in turquoise/zwart uniform, niet meer wegdenken uit het Turnhoutse koorleven.